Relikwie w trasie

Relikwie w trasie

Relikwie patrona naszej archidiecezji dotrą do każdej parafii, w której w tym czasie – lub poprzedzającym – odbędą się dni skupienia i/lub rekolekcje. Ma być to czas odnowienia i pogłębienia wiary, czas Bożego„rabanu” – tak misję ewangelizacji nazwał kiedyś papież Franciszek.

Siła świętości św. Wojciecha nie leży w jego męczeństwie, ale w jego miłości do Chrystusa, która była przyczyną jego pragnienia i decyzji, by to orędzie zanieść na najdalsze krańce świata. Męczeństwo stało się udziałem św. Wojciecha, ale było ono konsekwencją wyboru Chrystusa za Pana i Zbawiciela, a nie przyczyną. Peregrynacja relikwii naszego Patrona ma zaznaczyć, że dzieło ewangelizacji, które obecność tego praskiego biskupa zapoczątkowane zostało na naszych ziemiach przed ponad tysiącem lat, domaga się on nas ciągłej kontynuacji i pielęgnacji, by ewangelia dotarła do ludzi naszego pokolenia.

Odnowienie wiary wiąże się z powrotem do źródeł, czyli do wielkiego dzieła zbawczego, które dokonało się przez Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa. Jubileusz (i rok przygotowań do niego) jest dobrą okazją, żeby po raz kolejny odkryć ogromną miłość Boga do człowieka, który jest grzesznikiem i który nie może sam siebie zbawić, czyli wydostać się z niewoli grzechu. Tym, który nas wydobył jest Jezus Chrystus, który poniósł za nas śmierci i zmartwychwstał! Pomimo tego człowiek nadal upada w swoje grzechy i słabości oraz dokonuje złych wyborów, ale miłość Boga jest nieskończona i stale pozwala człowiekowi podjąć na nowo dzieło nawrócenia. Co więcej, Chrystus posyła swojego Ducha, aby Jego miłość zanieść wspólnocie.

Dzisiaj wydaje się niekiedy, że wiarę sprowadziliśmy do praktyk religijnych lub zapamiętywania prawd wiary i jej zasad. Tymczasem wiara jest czymś więcej, niż tylko konkretnymi wartościami i zachowaniami.

Człowiek współczesny przygnieciony różnymi trudnymi sprawami i szalonym tempem życia, wbrew pozorom, chce się zatrzymać i doświadczyć czułej obecności Boga. Zachęcamy, aby Jubileusz – czas łaski – i towarzyszącą temu wydarzeniu peregrynację relikwii św. Wojciecha, wykorzystać jako okazję do odkrycia na nowo zbawczego orędzia naszej wiary. Odkrywajmy postać Wojciecha, który jest Zwiastunem nadziei – przynosi przecież Dobrą Nowinę: dla wszystkich jest zbawienie!

Co po peregrynacji?

W czasie między peregrynacją a poszczególnymi wydarzeniami Roku Jubileuszowego warto podtrzymywać w sobie myśl o łączności tego, co przeżyliśmy w swojej parafii w czasie „rabanu” z tym, co jako Kościół gdański będziemy przeżywali w roku 2025.

Ponadto, duchową „pamiątką” po peregrynacji w każdej parafii ma stać się:

wymienianie imienia św. Wojciecha w kanonie Mszy świętej;
comiesięczne/cotygodniowe nabożeństwo do św. Wojciecha, np. 23 dnia każdego miesiąca;
włączenie do repertuaru pieśni wykonywanych w parafii pieśni ku czci św. Wojciecha;
większe zaangażowanie duszpasterzy i wiernych w ogólnodiecezjalne wydarzenia związane z kultem naszego Patrona (odpust na Wzgórzu Wojciechowym czy pielgrzymki do tego i innych miejsc kultu Świętego).

Co to są relikwie?

Relikwie, zwane również pozostałościami (łac. reliquiae), to fragmenty ciał świętych osób lub przedmioty, które były z nimi związane za ich życia. Stanowią one obiekty czci w wielu religiach, takie jak drewno lub fragmenty krzyża, na którym Jezus umarł. Relikwie są szczególnie powszechne w katolicyzmie i prawosławiu, podczas gdy w protestantyzmie odrzuca się kult relikwii.